De Gebakken Peren

Hoe ga je goed uit elkaar en hoe vertrek je goed?

Hoe ga je van fake-it-till-you-make-it naar intrinsiek zelfvertrouwen op expertise?

In deze aflevering is Rebel en IT-Leiderschapsexpert Melissa Marijnen te gast. Melissa heeft (samen met Linda Vermaat) Professional Rebel opgericht. Intussen heeft ze het stokje overgedragen en heeft ze zich volledig gericht op de ontwikkeling van de leiderschapskwaliteiten van IT-ers. Een keuze die tijdens het gesprek nog in de lucht hing, maar vlak daarna volmondig gemaakt is.

In dit gesprek hebben we het over het opbouwen van zelfvertrouwen; een co-founder vinden en samen een bedrijf neerzetten; maar ook over uit elkaar gaan en later het bedrijf ontgroeien.

Melissa heeft een bom aan energie en expertise. Ze heeft een soort authentieke brutaalheid die een ware verademing is. Ik was fan van Professional Rebel vanaf het 1e uur en het gesprek is voor ons beiden ook een trip down memory lane. Dank je wel Melissa! Veel plezier met luisteren naar Melissa. Hier is ze.

Show Notes

Melissa Marijnen (Linkedin, Instagram, website)

Bijbehorende blog: Thinking for Yourself

Ik organiseer na lange tijd weer een event! Een Strategy Reboot. Van 18 tot 20 augustus. Een soort Summer School. 3 dagen. 10 ondernemers. Werken aan een strategie van je bedrijf die past bij jouw ambities en je persoon.

Dus heb je behoefte om te leren en daar echt de volle focus voor te hebben? Wil je met helderheid en focus kunnen vlammen na deze zomer? Schrijf je dan in! Ik hoop je daar te zien!

>> Strategy Reboot 18-20 augustus <<

Shots of Strategy in je inbox

Mijn boekenkast

Mail me ([email protected]) over de aflevering. Vind ik leuk.

Lessen

Rekenen snapte ik heel lang niet. Toen ging ik bij de 2 slimste kinderen in de klas kijken hoe die het zo snel deden en snapte ik het! Dat doe ik eigenlijk nu nog steeds.

Ik vond altijd dat ik zelf verantwoordelijk was voor m'n falen. Pas achteraf kon ik daarin wat liever voor mezelf zijn.

Dat het leren me op de middelbare school niet vanzelfsprekend afging heeft me achteraf ook gegeven dat ik leren en ontwikkelen extra waardeer.

Als je iets bedenkt wat nog niet bestaat en iemand betaalt je gewoon voor die 'lucht'. Dat is geniaal.

De Youth Food Movement barstte van de energie. Al die mensen zijn ook vette dingen gaan doen.

Linda en ik spraken af en zij schoot meteen in de actie. Dát miste ik. Ik wist meteen dat ik met haar wilde ondernemen.

De 1e fase was een soort fake-up-till-you-make-it. Dat echte mensen met echte kwaliteiten (zoals Max) iets bij ons wilden doen gaf me zoveel zelfvertrouwen.

We manageden onze ups en downs door echt continu met elkaar te praten. Dat maakte de lows minder. Later leerden we ook het patroon beter te herkennen.

Ons samenzijn maakte echt 1+1=5.

Maar toch gingen op een gegeven moment onze ambities en wat we leuk vonden uit elkaar lopen.

Als je uit elkaar gaat moet je écht goed je eigen behoeftes in de gaten houden. Ik was teveel aan het meedenken en vanuit haar perspectief aan het denken.

De zakelijke onderhandeling moet je los zien van de relatie. En beide moet je los tot een goed einde brengen.

De kwaliteit van het team en de tegenpolen van Linda en Mats tov mij waren essentieel. Maar toen het eenmaal stond vond ik het ook super chill om in m'n eentje aan het roer te staan.

Zonder medewerkers werd het model veel simpeler. Ik had vaste opdrachten en vaste trainers die ik erop had. Dat was veel relaxter.

We bouwen zoveel weerstand in ons hoofd op. Ik vind het zo leuk om daar een luikje voor mensen open te kunnen zetten zodat het gaat vloeien.

Vanuit de mens, effect op het systeem. Dat is echt mijn ding.

Ik ben wel van de tough love. Hoe de wereld gaat veranderen wordt alleen maar ongemakkelijker. Meer weerstand, angst en ongemak. Dus als je daarin een leider wilt zijn moet je daarmee omgaan. Als trainer moet je het mensen dus ongemakkelijk maken.

Ik had het op een gegeven moment heel goed voor elkaar, maar ik was alweer 100 boeken en interesses verder. Het bedrijf wat er nu staat is heel mooi en Teddy was toen meer Profes...

Meivakantie, dus geen nieuwe, maar een mooi excuus om om een van mijn favorieten van de 1e 10 afleveringen nog eens onder de aandacht te brengen. Ik merkte dat ik deze aflevering met Lucas Dols bleef aanraden als een om te luisteren.

De mix tussen missie en organisatie, persoonlijk en zakelijk bij Lucas zijn zo mooi. En, dat vind ik dan leuk, de boog van het gesprek kwam weer zo goed bij elkaar. Veel plezier met (nog eens) luisteren!

——

Lucas is de oprichter van Sounds of Change, een organisatie die community builders opleidt om de kracht van muziek en improvisatie te gebruiken om kinderen en jongeren in vluchtelingenkampen en achterstandswijken in het Midden-Oosten weer in hun kracht te doen geloven.

We hebben het over:

De kracht van muziek en de openingen tot leren die het biedt;

Hoe moeilijk het was een andere weg in te slaan toen zijn identiteit zo verwikkeld was met zijn instrument;

Dat iets heel vernieuwends aanbieden vraagt dat je meer uitlegt aan je potentiële klanten.

Deze aflevering is iets langer dan gebruikelijk. Lucas heeft zo'n rijk verhaal dat ik meer en meer wilde blijven vragen. Ik bewonder Lucas enorm. Als facilitator kan hij zo goed op de energie van een groep inspelen. Met hem erbij is het direct raak. Ook ondernemend kent hij het belang van zowel de creativiteit als het moeten verkopen.

Veel plezier met luisteren. Hier is ie!

-

Show Notes

Bijbehorende blog: Explaining the innovative

Shots of Strategy

Mail me over de aflevering. Vind ik leuk. [email protected]

-

Lucas Dols Linkedin

Sounds of Change

Lucas doet schitterend werk. Steun Sounds of Change door:

Word lid van het Orchestra of Changemakers (vanaf €6 per maand, een eigen feest op Valentijnsdag) of geef eenmalig;

Leren samenwerken door middel van muziek in teams (in-company);

Software met geluiden uit midden oosten voor DJs;

Volg de verhalen van hun werk via de nieuwsbrief.

Lessen

Leraar zijn is tweerichtingsverkeer. Als je leerling niks leert, ben je geen leraar.

Een afwijzing (conservatorium) is beter te behappen als je nog alternatieven hebt (4 bandjes).

Mijn techniek was niet de beste. Dat was soms pijnlijk. Maar voor sommige projecten was het ook juist handig dat ik niet teveel in een traditie ontwikkeld was.

"Practice what you preach". Zeker. Maar ook "Preach what you practice". Ook het preachen/laten zien wat je doet inspireert/verandert mensen. Sterker nog, je moet actief bezig zijn mensen te helpen te zien wat de waarde is. Als je echt iets nieuws aanbiedt, duurt het even voordat mensen het begrijpen. Maar als ze het eenmaal zien, dan is het ook echt van meerwaarde.

Ik wilde niet afhankelijk zijn van de trendgevoeligheid van donaties. Dus we zoeken mensen die echt verbinden voor de langere termijn (dmv het Orchestra of Changemakers), en verkopen we diverse producten (incompany workshop, t-shirts en software met geluiden voor DJs)

Muziek brengt dingen aan het licht die je met woorden moeilijker bespreekbaar maakt. Als een groep muziek maakt wordt een andere wereld gecreëerd waar mensen zich blood durven geven omdat iedereen het voor het eerst doet. Dit werkt zowel in conflictgebieden als in bedrijven.

Het loslaten van muzikant zijn en een andere richting kiezen was best wel moeilijk om te accepteren. Ik speelde minder, m'n techniek werd minder. Ik gebruikte nog steeds wel muziek maar op een andere manier. Het vroeg ook om een rouwproces van m'n oude identiteit.

En het was spannend. Wat als m'n nieuwe richting mislukt, kan ik dan nog wel terug? Nu wil ik niet meer terug, maar in het moment is er toch die twijfel.

De pijn en frustratie van de foute noot kan heel krachtig zijn als drijfveer om beter te worden, maar dat wens je eigenlijk niemand toe.

Eigenlijk creëren we de wereld die we zelf zouden hebben willen gehad.

Diversiteit is niet zo ingewikkeld, maar inclusiviteit wel. Het hebben van verschillen is relatief simpel, maar het omarmen ervan is waar de crux zit.

Gregory Bateson: "It's the difference that makes the difference."

Verschillen kunnen spannend zijn. Als je accepteert dat alles voor ie...

Hoe zet je knallend een nieuw kledingmerk neer? En, overtuig je mensen zonder dat je nog maar iets gedaan hebt?

Hoe ga je om met de realisatie dat het na 10 jaar mooi is geweest?

Wat leer je van fietsavonturen? En hoe helpt je dat in je ondernemerschap?

In deze aflevering is Steven Borghouts te gast. Steven is een van de oprichters van A-dam. A-dam startte als onderbroekenmerk en is intussen een waar kledingmerk.

En vanaf het begin zo duurzaam mogelijk katoen, goede arbeidsomstandigheden en schone productie. En natuurlijk vette prints.

Daarnaast is hij de Homies Foundation gestart, waarbij je met je netwerk daklozen kunt helpen er weer bovenop te komen.

Steven is ondernemer, maar eigenlijk in eerste plaats een avonturier en creatieveling die dingen maakt.

Niet voor niks maakte hij ook een podcastserie “De Spelende Mensch”.

Wat hem daarin wel onderscheid is dat hij naast de inspiratie heeft om iets nieuws te maken, ook de discipline heeft om het af te maken.

Nóg mooier vind ik dat hij dus wél stopte om met Daniel (die toen nog dakloos was) een praatje te maken én hem vervolgens te willen helpen.

Dank Steven voor dit mooie gesprek en je inspirerende persoonlijkheid!

Veel plezier met luisteren!

Show Note met 18 lessen en links

Steven Borghouts

Homies Foundation

A-dam Clothing

Hoofdstukken

Opgroeien in Twente (00:02:01)

Liefde voor fietsen en avontuur (00:16:40)

Zaadjes voor goed ondernemerschap en A-dam (00:30:17)

Erin en eruit stappen (00:52:00)

Noaberschap met Homies Foundation (01:25:00)

De belangrijkste inzichten uit het gesprek in je inbox? Abonneer je op Shots of Strategy

Bijbehorende blog:

Building trust; when loyalty doesn’t mean you keep going; engaging when uncomfortable.

Mijn boekenkast

Mail me ([email protected]) over de aflevering. Vind ik leuk.

LESSEN

Ik kom uit een surfgezin uit Twente. Mijn broers waren een stuk ouder dan ik. Ik keek tegen hen op, zij waren mijn voorbeeld. Al ons zakgeld ging in de planken zitten.

“Je krijgt met je enthousiasme veel voor elkaar.”

In Twente voelde het alsof je niet je hoofd boven het maaiveld uit mag steken en bijdehand mocht zijn, in Amsterdam kon dat wel.

Op de fiets zitten voelt simpel, niemand maakt me iets. Na m’n eerste fietstocht wist ik dat ik verder wilde gaan fietsen, in een flow komen.

Ten opzichte van lopen is het mooie van fietsen dat je binnen een dag heel veel kilometers kan maken. Dat geeft een gevoel van vrijheid en kracht.

Het mooiste moment tijdens mijn fietstocht naar Barcelona was toen ik op dag 10 mijn portemonnee verloor. Mensen hielpen me en dat was een soort overwinning in het vertrouwen van de mens.

“Elk persoon met een gemiddelde conditie kan een lange afstand fietsen.” Je lichaam leert meer tijdens het fietsen en dan kan je nog verder!

“Ik droomde vroeger van een eigen fashion label. Maar dat is ook niet alles. Alle cliches zijn waar. Mooi leven zit hem in de kleine dingen. Als je die niet meer kan waarderen, dan moet je echt herijken.”

Ik vind het lekker om in het diepe te duiken en niet te weten waar de bodem is. Soms blijkt dan dat het maar 1.20 meter is en dat het ondiep is. Dan moet je ook anders duiken, anders breek je je nek.

Ondernemen met goede vrienden is altijd een goed idee, want je weet wat voor vlees je in de kuip hebt en je kunt je vrienden veel blijven zien. Voorwaarde is wel dat je complementair bent aan elkaar.

Start met gebruikersonderzoek. Toen we besloten een duurzame onderbroekenlijn te starten zijn we mensen op de Dam in Amsterdam gaan vragen wat ze belangrijk vonden qua draagcomfort.

Voor we productie draaiden hebben we het merk gebouwd: van luxe brandmovie tot displaymateriaal. Een brandkit voor distributeurs en grote merken in Europa. We wilden het verschil maken met onze identiteit. En dat werkte.

Er was een probleem. We hadden een trackrecord van 0. Er was nog geen winkel die ons product ve...

Something different this time. No guest. Just me in your ears. With something really cool: A guided journal exercise to get your vision sharply in focus. 13 questions to trigger your thoughts and slowly take a journey into your brain.

There's little intro. The audio gets straight into it. So first read the exercise description here so you understand the exercise and are ready to start.

In short, it's a journal exercise. Because your vision isn't stored in your rational wordy part of the brain (the neocortex), we can't reason our way to it and more thinking doesn't make it clearer. It resides in the older limbic brain, the emotional brain. Journaling helps us to give words to what is contained in your subconscious.

A quick word about freewriting because it's important. Freewriting isn't answering a question as you've learned to do in school. It's freely writing your thoughts to paper. There is no right answer to get to. Simply keep writing until time runs out! Yes this is counterintuitive but trust me.

On the exercise page, you can also find 3 different versions of the audio. 1 with calm music instead of the piano music, and 1 with no music at all.

Plus, there you can download the whole question set, and the vision canvas to use after the audio ends to capture the vision you journaled out of you.

I hope you enjoy. This was a blast to make!

Email me ([email protected]) your vision or a picture of your canvas. I really enjoy hearing from you.

Shots of Strategy in your inbox

My bookshelf

Credits

Special thanks to Thijs Hoogenstrijd and the ImpactHub Amsterdam for co-creating. Years ago, I brought in this exercise in the Business Model Challenge (BMC), and this year we decided to create an audio version of it that's also included in the online version of the BMC.

And of course as always Ruben May and The Podcast Garden for producing.

2 voor de prijs van 1! In deze aflevering zijn Loes van Impelen en Kevin Hageman te gast.

Samen hebben zij Brouwerij Eleven, een Utrechtse bierbrouwer. En na de onlangs succesvolle crowdfunding binnenkort ook horecazaak.

We hebben het over:

hoe zij hals over kop samen begonnen aan het bouwen van een brouwerij;

hoe het is om samen met je partner te ondernemen;

hoe zij nu effectiever zijn nu ze niet meer 7 dagen per week werken en ook weer eens weekend hebben.

Voor mij was het 1e interview met 2 gasten tegelijkertijd. Loes en Kevin zijn echt gepassioneerd over hun werk. De liefde voor het ambacht, de beleving en samenwerken spat er vanaf.

Een mooi gesprek waarin ze ook elkaar prikkelden om ook net dat verhaal achter het verhaal te delen. Dank jullie wel, Loes en Kevin!

Vond je dit nou een leuk gesprek en denk je "dit deel ik graag online". Tag dan De Gebakken Peren even. Als bedankje verloot ik een exemplaar van hun boekentip - Eén fan per dag van Jos Burgers - onder degenen die het delen. Of als je liever een ander boek uit m'n online Boekenkast hebt dan kan dat natuurlijk ook.

Veel plezier met luisteren! Hier zijn ze.

Show Notes

Loes van Impelen

Kevin Hageman

Brouwerij Eleven

Bijbehorende blog: When Returns Diminish to negative

Shots of Strategy in je inbox

Mijn boekenkast

Mail me ([email protected]) over de aflevering. Vind ik leuk.

Lessen

Kevin: Ik heb telkens een nieuwe puzzel nodig om op te lossen. Als ik het snap dan wil ik meteen weer iets nieuws leren. Sommigen noemen dat job hoppen, ik noem dat blijven leren.

K: We bedachten dat we altijd nog konden gaan reizen. Iets opbouwen vraagt veel vitaliteit die we misschien ooit niet meer hebben.

Loes: We volgden ons gevoel om, naast snel samen te wonen, ook samen een bedrijf te beginnen. We geloofden echt in elkaar. Tuurlijk hebben we ook contractueel dingen vastgelegd omtrent wat als het misgaat.

K: Ik hou niet van falen. Ik weet daardoor ook liever sneller dan later of iets gaat werken.

L: Kevin zorgt dat het goedkomt. Als er iets misgaat laat hij alles vallen om het op te lossen.

K: Loes brengt de structuur in die ik totaal mis.

K: Bij het huurbrouwen merkte ik snel dat ik niet aan de knoppen kon draaien die ik nodig vond om écht goed bier te brouwen. We besloten daarna heel snel: "Wij gaan een eigen brouwerij bouwen".

L: Samenwerken met partners is voor ons heel belangrijk. We proberen met Eleven het verhaal achter het bier en de brouwers te vertellen.

L: Toen we begonnen met een pand zoeken, hadden er snel een. Misschien iets té snel. We hadden vanaf het begin al groter mogen dromen.

K: We hebben ons grote monsterplan flink teruggedraaid in omvang. We zijn klein begonnen en groeiden daarna heel snel.

K: Ik wil alles zelf doen. Maar elke keer als ik dan weer iets oppak, gaat dat ten koste van het bedrijf runnen.

L: Een spannend moment was wel toen we net de brouwerij draaiende hadden om ook onze vaste banen op te zeggen. We hadden nog niet zoveel schaal dus na de vaste kosten bleef er nog niet veel voor ons over.

L: Alle winst herinvesteerden we weer. We kochten eerder een nieuwe machine dan ingrediënten. Dat hebben we met de recente crowdfunding wel slimmer gedaan, door werkkapitaal echt op te nemen in de begroting.

L: We wilden eerst 30% ophalen uit ons warme netwerk. Om onze vrienden en familie te vragen mee te investeren vonden we wel moeilijk.

L: 80% van de tijd is het heel leuk om zowel privé als zakelijk partner te zijn. En 20% plakken we elkaar achter het behang.

K: Ik probeer de laatste tijd meer te luisteren en niet meer ervan uit te gaan dat mijn wil wet is.

K: We werkten ten aller tijde 7 dagen per week. Omdat ik het idee heb dat ik er alles aan gedaan moet hebben. Maar meer tijd erin is helemaal niet altijd beter. Met ontspanning konden we weer veel efficiënter werken beter nadenken.

L: We namen 1 dag weekend in de maand, maar dat was niet ontspannen, dan stortte je juist in en ontstaan er ruzies. We hebben sinds een paar weken pas echt weekenden.

L: Het lijkt misschien alsof we 24/7 samen zijn. Maar in ons werk hebben ieder ons eigen domein en zitten we helemaal niet de hele dag bij elkaar.

L: Dromen is ...