5. Wendy Grootscholten over hoe stress soms nodig is om te ontdekken wat nu écht belangrijk is.
10/30/20 • 59 min
In deze aflevering is Wendy Grootscholten te gast. Wendy ontwikkelt met haar bedrijf Studio Playground merk en visuele identiteiten voor organisaties.
In dit gesprek hebben we het over de transitie van een eenmansshow naar een club met personeel; en hoe haar groei van ondernemer naar werkgever eruit zag. We spreken over jezelf verliezen in een periode van drukte en hoe die stress soms nodig is om te ontdekken wat nu écht belangrijk voor je is. Met de gevolgen en lastige keuzes van dien.
Wendy is een geanimeerde professional, iemand met oog voor detail en een drive kwaliteit te leveren. Het was een rijk gesprek. Tussen de regels door liggen nog veel meer lessen verscholen dan die we expliciet aanstippen. Dank je wel Wendy, dat je hier dapper bent gaan zitten terwijl het nog rauw is. Veel plezier met luisteren! Hier is ze.
Bijbehorende blog: The good thing about breakdowns
Mail me over de aflevering. Vind ik leuk.
Lessen
Ik wilde altijd al voor mezelf beginnen, maar de concrete prikkel was dat ik steeds meer merkte dat ik bij m'n werkgever de projecten en het klantcontact op een eigen/andere manier wilde aanpakken.
Ik startte al met een netwerk, maar het duurde wel 3 jaar voordat het balletje écht ging rollen.
Ik ben eigenlijk pas op zoek gegaan naar medewerkers toen ik het zelf écht niet meer aankon. Alleen dat is eigenlijk te laat want diegene is er dan niet ineens.
Ik moet bij werving en samenwerkingen meer op m'n intuïtie vertrouwen, eigenlijk weet ik het meteen al.
Werkgeverschap is echt iets anders dan ondernemerschap. Opeens hoef je niet alleen zelf te weten wat er speelt, maar moet je dat delen. En je vindt niet een kopie van jezelf, je moet aftasten wat ze al kunnen en begeleiden waar niet.
Daarnaast nemen ze hun eigen ideeën, persoonlijkheid en ambities mee. Het is dan zoeken of en hoe dat goed past in het bedrijf dat jij wilt hebben.
Het is belangrijk genoeg aandacht en ruimte te hebben voor de mens achter de medewerker. Blijf in gesprek over wat die ander nodig heeft te groeien en een betere ontwerper te worden.
M'n eigen advies moet ik ook als leider voordoen. Als ik het zelf niet doe dan gelooft m'n personeel het niet.
De perfectionist in mij zou misschien anders willen, maar als het zo druk is en we doen nieuwe dingen, dan gaat het soms ook mis. Dat kan niet anders.
Toen het allemaal overliep moest ik een stap terug doen. Waar ging het mis? Die reflectie had ik nodig om weer scherp te krijgen wat ik nu eigenlijk zelf wilde met m'n studio.
Er gingen dingen door m'n handen glippen en ik had veel stress. Ik wilde mijn emotionele bagage niet neerleggen bij m'n personeel. Maar zij voelden dat toch. Ik had er eerder open over mogen zijn. Als ze begrijpen waar het echt vandaan komt dan valt bij hen ook een last van hun schouders af. Ze weten dan dat het niet aan hen ligt, maar bij mij lag. En het grappige is dat bij mij ook de druk er iets afging.
Ik zei ja tegen élke opdracht, ook tegen projecten die niet passen bij mijn ambitie. Nu zeg ik vaker nee. Dat is soms spannend. Maar zo is er nu wel ruimte om te doen wat past bij mijn ambitie.
Terugschalen deed even pijn. Maar de grootte van m'n bedrijf is niet essentieel voor m'n droom en kleiner geeft me nu de vrijheid om alleen het leuke werk te doen. Groeien hoeft niet altijd in omvang, het kan ook in diepgang.
Links
Koeweiden Postma → Nu Total Design
Anne Miltenburg - Brand the Change (praktisch handboek voor een stevig merk)
Michel Jansen: De vijf stappen naar een betekenisvol merk. (Extra boek dat Wendy achteraf nog bedacht)
In deze aflevering is Wendy Grootscholten te gast. Wendy ontwikkelt met haar bedrijf Studio Playground merk en visuele identiteiten voor organisaties.
In dit gesprek hebben we het over de transitie van een eenmansshow naar een club met personeel; en hoe haar groei van ondernemer naar werkgever eruit zag. We spreken over jezelf verliezen in een periode van drukte en hoe die stress soms nodig is om te ontdekken wat nu écht belangrijk voor je is. Met de gevolgen en lastige keuzes van dien.
Wendy is een geanimeerde professional, iemand met oog voor detail en een drive kwaliteit te leveren. Het was een rijk gesprek. Tussen de regels door liggen nog veel meer lessen verscholen dan die we expliciet aanstippen. Dank je wel Wendy, dat je hier dapper bent gaan zitten terwijl het nog rauw is. Veel plezier met luisteren! Hier is ze.
Bijbehorende blog: The good thing about breakdowns
Mail me over de aflevering. Vind ik leuk.
Lessen
Ik wilde altijd al voor mezelf beginnen, maar de concrete prikkel was dat ik steeds meer merkte dat ik bij m'n werkgever de projecten en het klantcontact op een eigen/andere manier wilde aanpakken.
Ik startte al met een netwerk, maar het duurde wel 3 jaar voordat het balletje écht ging rollen.
Ik ben eigenlijk pas op zoek gegaan naar medewerkers toen ik het zelf écht niet meer aankon. Alleen dat is eigenlijk te laat want diegene is er dan niet ineens.
Ik moet bij werving en samenwerkingen meer op m'n intuïtie vertrouwen, eigenlijk weet ik het meteen al.
Werkgeverschap is echt iets anders dan ondernemerschap. Opeens hoef je niet alleen zelf te weten wat er speelt, maar moet je dat delen. En je vindt niet een kopie van jezelf, je moet aftasten wat ze al kunnen en begeleiden waar niet.
Daarnaast nemen ze hun eigen ideeën, persoonlijkheid en ambities mee. Het is dan zoeken of en hoe dat goed past in het bedrijf dat jij wilt hebben.
Het is belangrijk genoeg aandacht en ruimte te hebben voor de mens achter de medewerker. Blijf in gesprek over wat die ander nodig heeft te groeien en een betere ontwerper te worden.
M'n eigen advies moet ik ook als leider voordoen. Als ik het zelf niet doe dan gelooft m'n personeel het niet.
De perfectionist in mij zou misschien anders willen, maar als het zo druk is en we doen nieuwe dingen, dan gaat het soms ook mis. Dat kan niet anders.
Toen het allemaal overliep moest ik een stap terug doen. Waar ging het mis? Die reflectie had ik nodig om weer scherp te krijgen wat ik nu eigenlijk zelf wilde met m'n studio.
Er gingen dingen door m'n handen glippen en ik had veel stress. Ik wilde mijn emotionele bagage niet neerleggen bij m'n personeel. Maar zij voelden dat toch. Ik had er eerder open over mogen zijn. Als ze begrijpen waar het echt vandaan komt dan valt bij hen ook een last van hun schouders af. Ze weten dan dat het niet aan hen ligt, maar bij mij lag. En het grappige is dat bij mij ook de druk er iets afging.
Ik zei ja tegen élke opdracht, ook tegen projecten die niet passen bij mijn ambitie. Nu zeg ik vaker nee. Dat is soms spannend. Maar zo is er nu wel ruimte om te doen wat past bij mijn ambitie.
Terugschalen deed even pijn. Maar de grootte van m'n bedrijf is niet essentieel voor m'n droom en kleiner geeft me nu de vrijheid om alleen het leuke werk te doen. Groeien hoeft niet altijd in omvang, het kan ook in diepgang.
Links
Koeweiden Postma → Nu Total Design
Anne Miltenburg - Brand the Change (praktisch handboek voor een stevig merk)
Michel Jansen: De vijf stappen naar een betekenisvol merk. (Extra boek dat Wendy achteraf nog bedacht)
Previous Episode
4. Joris Roovers over de relatie tussen labeltjes en focus; en vrij werk als de beste PR.
Deze keer is Joris Roovers te gast. Elke beschrijving van wat hij nu precies doet, doet dit creatieve monster tekort. Officieel is hij een merkstrateeg en copy writer. Maar hij is ook drijvende kracht achter pop-up restaurant Circus Citroen, eventbureau Bureau Baardaap en hij heeft een verse scheurkalender 365 dagenvers. Nu is hij druk met het opzetten van een speelplaats voor ideeën genaamd: Vogelfrei.
In dit gesprek hebben we het over labeltjes en focus, over het uitvoeren van gekke ideeën, en over hoe je eigen werk het beste visitekaartje is.
Joris is een mooie vent. Hij is gek op creativiteit en ideeën werkelijkheid te laten worden. Als je met hem praat lijkt het binnen 5 minuten alsof je elkaar al jaren kent. Ik geniet altijd van zijn aanwezigheid. Dus dat plezier gun ik jou ook.
Lessen
Men vindt het fijn om een labeltje te kunnen plakken op iemand want dat maakt het begrijpelijk voor hen.
Je moet mensen triggeren wanneer je beschrijft wat je doet zodat mensen meer over je willen weten. Je hoeft dus niet volledig te zijn want het gaat er niet om om begrepen te worden.
Dat is spannend want achter de angst om niet begrepen te worden zit de angst dat je nadat je jezelf hebt geïntroduceerd nooit meer iets anders kan zijn voor diegene. Dat mensen je eraan houden.
Ergens staan is ook ergens niet voor staan. Je kunt niet iets zijn voor iedereen.
Om te ontdekken wat belangrijk is in het merk van een bedrijf, zoom ik in op het oermoment en de oerreden waarom het bedrijf begonnen is. Daarin in het onderscheid tussen hoofd- en bijzaken heel duidelijk.
Een gek idee heeft mensen nodig die er als eerste reactie op AAN gaan, die eerst helpen verder te denken.
Labeltjes die ik kende waren niet degene die klopte voor mij. En drie naast elkaar zetten was het ook niet. Maar ik zag voorbeelden van hele rare titels die me het vertrouwen gaven dat ik zelf kon kiezen hoe ik wat ik deed kon noemen.
De eerste vraag (tekst) waar klanten bij je komen is vaak helemaal niet de eigenlijke vraag (betere positionering).
Ik vraag door. Als je dat niet wilt, dan moet je mij niet vragen.
Het leukste van m'n werk is dat ik voor zoveel verschillende type bedrijven werk en telkens weer inzicht krijgt in hun wereld en hun hoofd. De echte lessen en inspiratie moet je buiten je branche halen.
Mijn beste projecten zijn niet met een voorop gezet plan bedacht. Als je denkt dat je een goed idee hebt, dan is het de moeite waard om dat te onderzoeken en te kijken of het iets kan worden. Als je dat doet, dan willen mensen met je meedoen. Juist omdat het nog niet uitgewerkt is.
Omdat ik het moeilijk vond een labeltje op mezelf te plakken, ging ik eigen projecten doen die voor me gingen werken. Die lieten zien wat ik was. Verreweg het meeste van m'n omzet kwam voort uit die "visitekaartjes".
Het is verslavend om projecten te doen waar je alles kan doen en laten wat je wil.
Ik vind het heel leuk om dingen te starten en te onderzoeken zonder dat ik weet waar het eindigt. Die energie vind ik heel vet. Ik maakte alleen niet altijd dingen af.
Het kan een valkuil zijn om te lang aan een idee te blijven trekken omdat je steeds terug getrokken wordt door hoe vet het in de kern kan zijn.
Je hoeft niet alles ook zelf uit te voeren wat je gevraagd wordt. Ik merkte dat óók de website bouwen na het bedenken van het merk me eigenlijk meer energie kostte dan het waard was. Nu schuif ik dat door. Daardoor doe ik gemiddeld beter werk en hou ik meer energie over.
Lees vooral wat je normaal niet zou lezen. Boekjes over bijvoorbeeld de nobele kunst van pauze nemen leveren me zoveel meer op dan het zoveelste marketingboek.
Het lezen is één ding. Maar daarmee ben je er nog niet. Je moet het ook nog toepassen of gebruiken. Dat is totaal iets anders.
Ik maak de dingen die ik ook voor mezelf zou willen hebben. Het etentje waar ik zelf heen zou willen. De speeltuin waar ik zelf zou willen spelen.
Een vet idee, hoe debiel de omgeving het ook vindt, moet je gewoon doen. Met Vogelfrei wil ik een plek maken waar het stemmetje van het vette idee de ruimte krijgt. Als meer mensen die ruimte krijgen wordt onze wereld leuker.
Met dit project creëer ik ook iets waar als ingebakken zit dat ik mijn eigen verslaving kan botvieren zodat ik he...
Next Episode
6. Lucas Dols over de kracht van muziek in conflictgebieden en een verandering op identiteitsniveau.
Lucas is de oprichter van Sounds of Change, een organisatie die community builders opleidt om de kracht van muziek en improvisatie te gebruiken om kinderen en jongeren in vluchtelingenkampen en achterstandswijken in het Midden-Oosten weer in hun kracht te doen geloven.
We hebben het over:
De kracht van muziek en de openingen tot leren die het biedt;
Hoe moeilijk het was een andere weg in te slaan toen zijn identiteit zo verwikkeld was met zijn instrument;
Dat iets heel vernieuwends aanbieden vraagt dat je meer uitlegt aan je potentiële klanten.
Deze aflevering is iets langer dan gebruikelijk. Lucas heeft zo'n rijk verhaal dat ik meer en meer wilde blijven vragen. Ik bewonder Lucas enorm. Als facilitator kan hij zo goed op de energie van een groep inspelen. Met hem erbij is het direct raak. Ook ondernemend kent hij het belang van zowel de creativiteit als het moeten verkopen.
Veel plezier met luisteren. Hier is ie!
-
Bijbehorende blog: Explaining the innovative
Mail me over de aflevering. Vind ik leuk. [email protected]
-
Lucas doet schitterend werk. Steun Sounds of Change door:
Word lid van het Orchestra of Changemakers (vanaf €6 per maand, een eigen feest op Valentijnsdag) of geef eenmalig;
Leren samenwerken door middel van muziek in teams (in-company);
Software met geluiden uit midden oosten voor DJs;
Volg de verhalen van hun werk via de nieuwsbrief.
Lessen
Leraar zijn is tweerichtingsverkeer. Als je leerling niks leert, ben je geen leraar.
Een afwijzing (conservatorium) is beter te behappen als je nog alternatieven hebt (4 bandjes).
Mijn techniek was niet de beste. Dat was soms pijnlijk. Maar voor sommige projecten was het ook juist handig dat ik niet teveel in een traditie ontwikkeld was.
"Practice what you preach". Zeker. Maar ook "Preach what you practice". Ook het preachen/laten zien wat je doet inspireert/verandert mensen. Sterker nog, je moet actief bezig zijn mensen te helpen te zien wat de waarde is. Als je echt iets nieuws aanbiedt, duurt het even voordat mensen het begrijpen. Maar als ze het eenmaal zien, dan is het ook echt van meerwaarde.
Ik wilde niet afhankelijk zijn van de trendgevoeligheid van donaties. Dus we zoeken mensen die echt verbinden voor de langere termijn (dmv het Orchestra of Changemakers), en verkopen we diverse producten (incompany workshop, t-shirts en software met geluiden voor DJs)
Muziek brengt dingen aan het licht die je met woorden moeilijker bespreekbaar maakt. Als een groep muziek maakt wordt een andere wereld gecreëerd waar mensen zich blood durven geven omdat iedereen het voor het eerst doet. Dit werkt zowel in conflictgebieden als in bedrijven.
Het loslaten van muzikant zijn en een andere richting kiezen was best wel moeilijk om te accepteren. Ik speelde minder, m'n techniek werd minder. Ik gebruikte nog steeds wel muziek maar op een andere manier. Het vroeg ook om een rouwproces van m'n oude identiteit.
En het was spannend. Wat als m'n nieuwe richting mislukt, kan ik dan nog wel terug? Nu wil ik niet meer terug, maar in het moment is er toch die twijfel.
De pijn en frustratie van de foute noot kan heel krachtig zijn als drijfveer om beter te worden, maar dat wens je eigenlijk niemand toe.
Eigenlijk creëren we de wereld die we zelf zouden hebben willen gehad.
Diversiteit is niet zo ingewikkeld, maar inclusiviteit wel. Het hebben van verschillen is relatief simpel, maar het omarmen ervan is waar de crux zit.
Gregory Bateson: "It's the difference that makes the difference."
Verschillen kunnen spannend zijn. Als je accepteert dat alles voor iedereen anders kan zijn, verlies je daarmee ook grip op de wereld en je werkelijkheid.
Binnen bepaalde contexten wil ik graag verrast worden, maar heel vaak ook niet. En mijn contexten waar ik het wil zijn voor anderen misschien precies andersom.
We zijn gedwongen over te stappen naar online trainingen. En die werken anders maar goed. Zelfs zo goed dat we ook niet helemaal teruggaan naar de oude vorm. Het zal een combinatie worden.
Je kunt...
If you like this episode you’ll love
Episode Comments
Generate a badge
Get a badge for your website that links back to this episode
<a href="https://goodpods.com/podcasts/de-gebakken-peren-183799/5-wendy-grootscholten-over-hoe-stress-soms-nodig-is-om-te-ontdekken-wa-16520576"> <img src="https://storage.googleapis.com/goodpods-images-bucket/badges/generic-badge-1.svg" alt="listen to 5. wendy grootscholten over hoe stress soms nodig is om te ontdekken wat nu écht belangrijk is. on goodpods" style="width: 225px" /> </a>
Copy