Mogelijk stroomde er honderden miljoenen jaren lang water op Mars, maar niet onafgebroken

01/16/24 • 6 min

Waarschijnlijk heeft er honderden miljoenen jaren lang water gestroomd door de riviervalleien van de planeet Mars. Veel langer dan eerder werd gedacht. Maar dat stromende water werd wel afgewisseld met lange droge periodes.

Lees hier meer over het onderzoek: Water May Have Flowed Intermittently in Martian Valleys for Hundreds of Millions of Years, waarin naar de inslagkraters op de rivierbodem is gekeken om te bepalen wanneer en hoelang het water stroomde.

En hier meer over het werk van onderzoeker Lonneke Roelofs van de Universiteit Utrecht, ook te horen in deze audio.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

En hier meer over het werk van onderzoeker Lonneke Roelofs van de Universiteit Utrecht, ook te horen in deze audio.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Previous Episode

Verhalend lezen zorgt voor sterkere sociaal-cognitieve vaardigheden

Veel en vaak verhalen lezen zorgt voor sterkere sociaal-cognitieve vaardigheden, zoals empathie. Bij zowel kinderen als volwassenen. En dat zorgt er weer voor dat we ons tijdens het lezen beter en sneller kunnen inleven in personages.

Dat blijkt uit onderzoek van taalwetenschapper Lynn Eekhof van de Radboud Universiteit. Ze promoveerde vandaag op dit onderwerp: Verdiep je empathie door meer en vaker te lezen!

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Next Episode

Eindelijk ontdekt hoe moordende bacterie zijn slachtoffers kiest

We weten al dat het gebeurt sinds de jaren zestig: Bdellovibrio bacterivorous is een rovende bacteriesoort die in staat is om andere soorten op te sporen en te doden.

Dat doet de bacterie door de cel binnen te dringen en die van binnenuit op te eten, om vervolgens naar buiten te barsten.

Maar om dit te doen, moet de bacterie toegang krijgen tot het slachtoffer. Ze moeten zich op de één of andere manier hechten. Maar omdat de slachtoffers die ze kiezen enorm gevarieerd zijn, snapten onderzoekers niet hoe ze dit deden. Hoe kunnen ze zich hechten aan al die verschillende vormen?

Daar zijn ze nu achter: de bacterie heeft verschillende lange sliertachtige eiwitten op het oppervlak. Een stuk of twintig. Een beetje als een sleutelbos. Waarbij elke sleutel toegang geeft tot een ander slachtoffer. Het lukte de onderzoekers zelfs om één zo'n sleutel-slachtoffercombinatie te achterhalen.

Waarom doen ze hier nou al zolang onderzoek naar en is het nieuws dat dit nu is ontdekt: snappen hoe deze bacterie dit doet, kan wellicht zorgen voor een nieuwe manier om met behulp van deze bacterie andere, voor ons schadelijke bacteriën op te sporen en te doden. Nu nog achterhalen welke sleutels bij welke sleutelgaten horen.

Lees hier meer over het onderzoek: Scientists solve mystery of how predatory bacteria recognizes prey

See omnystudio.com/listener for privacy information.