Review หนังสือ ล้างก้น ล้างใจ ไปนิพพาน

ปกิณกะธรรม ก่อนอนุโมทนากฐิน

ดวงธรรมที่ทําให้เป็นกายมนุษย์ ตอนที่ 9

ความจริงเป็นหน้าที่ของเราเลยนะ เป็นเป้าหมายชีวิตของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ว่าเราต้องเชิญดวงธรรมที่ทําให้เป็นกายมนุษย์ขนาดเท่าฟองไข่แดงของไก่ ขึ้นจากฐานที่ 6 มาฐานที่ 7 ให้ได้ ซึ่งมีทั้งง่าย และ ยาก

ปกิณกะธรรม ก่อนอนุโมทนากฐิน

ดวงธรรมที่ทําให้เป็นกายมนุษย์ ตอนที่ 14

เมื่อดวงใจละเอียดสุด ก็จะหยุดตรงฐานที่ 7 เมื่อนั้นดวงใจก็จะลงจากฐานที่ 7 ไปฐานที่ 6 เพื่อเชิญดวงธรรมที่ทําให้เป็นกายมนุษย์ขนาดเท่าฟองไข่แดงของไก่จากฐานที่ 6 ขึ้นมาฐานที่ 7 อาการนี้ ในทางปฏิบัติท่านเรียกว่า “ตกศูนย์”

พลังงานสะอาด

ตอนที่ ๗

ว่าแล้วโชติกะเศรษฐี ก็นําดวงแก้วมณีที่มีแสงสว่างในตัวขนาดเท่าผลแตงโม อันหาค่ามิได้ มาถวายพระเจ้าพิมพิสาร เพื่อให้พระราชาได้ใช้แสงสว่างพลังงานสะอาดจากดวงแก้วมณีดวงนี้ แทนประทีปเดิมที่เคยใช้อยู่เป็นประจํา

เรื่องราวนี้ มีบันทึกอยู่ในอรรถกถาของธรรมบท ในพระไตรปิฎก อ่านแล้วอยากมีพลังงานสะอาดแบบโชติกะเศรษฐีบ้างจังเลย จะได้ไม่ต้องมาระดมทุนหาจ่ายค่าไฟเหมือนกับตอนนี้ และก็เชื่อว่า ญาติโยมทุกคน ก็คงอยากจะมีพลังงานสะอาดแบบโชติกะเศรษฐีแบบนี้ และก็คงอยากจะมีมากๆ ให้เพียงพอที่จะนําไปถวายทุกๆ วัด ทั้งในและต่างประเทศ ใช่ไหมเอ่ย

พลังงานสะอาด

ตอนที่ ๕

ผิดกับพระราชา ที่อาศัยอยู่กับประทีปที่มีน้ํามันเป็นเชื้อเพลิงที่มีการเผาไหม้ไม่สมบูรณ์ จึงมีผงควันติดอยู่ที่ภูษาโพกศรีษะ กลิ่นควันอันนั้นกระทบกับนัยน์ตาของภรรยาโชติกะเศรษฐีขณะกําลังถวายงานพัด น้ําตานางก็ไหลพรากเพราะความระคายเคือง

พระราชาเห็นดังนั้น ก็เข้าใจว่านางกลัวว่าพระองค์จะมายึดสมบัติของสามี จึงตรัสกับโชติกะเศรษฐีว่า

“ท่านมหาเศรษฐี นางคงกลัวว่าพระราชาจะยึดสมบัติของสามีเรา จึงร้องไห้ ท่านจงปลอบใจนาง ว่าเราไม่มีความคิด เช่นนั้น”

“ข้าแต่สมมติเทพ นางมิได้ร้องไห้” โชติกะเศรษฐี กราบทูล

Review หนังสือ ล้างก้น ล้างใจ ไปนิพพาน

ตอนที่ 2

เจริญพร ท่านผู้มีบุญทุกท่าน

เนื่องในโอกาสที่ หลวงพ่อทตฺตชีโว ครูบาอาจารย์ของเรา ท่านจะครบ 79 ปี ในวันที่ 21ธันวาคม ที่มาถึงนี้ ก็ถือโอกาส ประกาศคุณท่าน ด้วยการ Reviwe หนังสือเล่มหนึ่งที่ท่านได้เรียบเรียงขึ้นมาคือ ล้างก้น ล้างใจ ไปนิพพาน ซึ่งวันนี้เป็นตอนที่ 2

เมื่อวาน ได้พูดถึงความประทับใจในเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ไปแล้ว 1ข้อ คือ ความเชื่อมโยงของ วินัย กับ หลักธรรม โดยเฉพาะกฎแห่งกรรม ที่ท่านสามารถเชื่อมโยงกันได้อย่างสนิท

วันนี้ เป็นความประทับใจในข้อที่ 2 คือ ที่มาของวัจกุฎีวัตร ซึ่งหลวงพ่อใช้คําว่า “เรื่องที่ไม่น่าเชื่อ 3เรื่อง” แต่วันนี้จะพูดแค่เรื่องแรกเรื่องเดียวนะ คือ เรื่องราวของพระภิกษุรูปหนึ่ง ที่ก่อนบวชท่านเกิดในตระกูลสูง คือตระกูลพราหมณ์ เป็นตระกูลที่ถือตัวจัด ขนาดที่ว่า แม้แต่ถ่ายอุจจาระ ก็ยังไม่ล้างก้นเอง ต้องให้ข้าทาสบริวารเป็นผู้ล้างให้ ก็เลยติดนิสัยถ่ายอุจจาระแล้วไม่ล้างก้นเอง

่พอมาบวช นิสัยนี้ก็ติดตัวมา ไม่อยากล้างก้นเอง เพราะรังเกียจอุจจาระของตน จนมีหมู่หนอนขึ้นยุบยับ จนท่านทุกข์ทนทรมานอยู่กับหมู่หนอนนั้นไม่ไหว ก็ไปบอกเพื่อนพระภิกษุด้วยกัน เพื่อนพระภิกษุ จึงนําความเรื่องนี้ไปกราบทูลพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธองค์ก็ปรารภเหตุนี้บัญญัติ สิกขาบทขึ้นมาว่า “ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุถ่ายอุจจาระแล้ว เมื่อน้ํามีอยู่จะไม่ชําระไม่ได้ รูปใดไม่ชําระต้องอาบัติทุกกฎ”

สิ่งที่ประทับใจในเรื่องนี้คือ มุมมองของหลวงพ่อ ท่านมองว่า “พระภิกษุรูปนี้ เห็นยศถาบรรดาศักดิ์ มีค่ามากกว่าการฝึกอบรมตนให้มีความสะอาดและความมีความระเบียบ” บุคคลประเภทนี้จะไม่ยอมทําความสะอาดอะไรๆ ด้วยตัวเอง แม้แต่ก้นของตัวเองแท้ๆ ก็ไม่ยอมทํา

คําว่า “เห็นยศถาบรรดาศักดิ์ มีค่ามากกว่าการฝึกอบรมตนให้มีความสะอาดและความมีความระเบียบ” คํานี้ เหมือนเปิดโลกทัศน์เลย ว่ามันคือความถือตัว ว่าตัวเองสูงส่งกว่าคนอื่น และเห็นคนอื่นต่ําต้อยกว่าตน ใครถือตัวแบบนี้ จะไม่สามารถรับการอบรมสั่งสอนจากครูบาอาจารย์ได้เลย และก็เกิดกฎแห่งกรรมทําให้ตัวเองต้องเกิดในตระกูลชั้นต่ําเป็นที่ดูหมิ่นดูแคลนของผู้คนในภพชาติเบื้องหน้าอีกด้วย ความถือตัวแบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้ ต้องรีบแก้ไข ด้วยวัจกุฏีวัตร

นี่คือความประทับใจ ข้อที่ 2