«Να ένα βιβλίο!», με τον Κώστα Κατσουλάρη

Ιδού ένα σπέσιαλ εκλογικό επεισόδιο: Ο Ίταλο Καλβίνο ξεκίνησε να γράφει αυτή τη νουβέλα το 1953, αλλά δεν κατάφερε να την ολοκληρώσει παρά δέκα χρόνια αργότερα. Αφορμή, οι εκλογές του 1953 στην Ιταλία οι οποίες είχαν ως βασικό διακύβευμα την επαναφορά της απλής αναλογικής, που είχε μόλις καταργηθεί. Ο ήρωας, ο Αμερίγκο, έχει ως αποστολή να μεταβεί στο εκλογικό κέντρο του Κοτολέγκο, στο Άσυλο Ανιάτων της πόλης, όπου σε κάθε εκλογική διαδικασία συμβαίνει κάτι ευτράπελο: Με την πιεστική παρουσία ιερέων της καθολικής εκκλησίας, εξασφαλίζεται ότι οι τρόφιμοι του Ασύλου θα ψηφίσουν «σωστά». Δηλαδή, τους Χριστιανοδημοκράτες. Αποσπάσματα διαβάζει ο Στέλιος Μάινας.

Το Poor things είναι ένα παιγνιώδες και πολύτροπο μυθιστόρημα του 1992, που συζητήθηκε πολύ στη μεγάλη Βρετανία, λαμβάνοντας και δύο βραβεία. Ο συγγραφέας του, Άλισντερ Γκρέι (1934), πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια, χωρίς να προλάβει να δει το έργο του να μεταφέρεται στο σινεμά, με χολιγουντιανές προδιαγραφές, από έναν από τους πιο πρωτότυπους σκηνοθέτες της εποχής μας, τον Γιώργο Λάνθιμο. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι συγκρίσεις ανάμεσα στο βιβλίο και στην ταινία δίνουν και παίρνουν, εστιάζοντας κυρίως στις διαφορές, ενώ μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει το ερώτημα: Μπορεί ένα καλό μυθιστόρημα να μεταφερθεί στον κινηματογράφο χωρίς να χάσει την ψυχή του;

Ούτε η ζωή, ούτε η φύση έχουν σχέση με το δίκαιο. Έχει όμως ο άνθρωπος, βαθιά μέσα του, ριζωμένο στα πιο μύχια στρώματα του ψυχισμού του. Κι αυτό που μοιάζει να θέλει να μας πει η Μάγια Λούντε, μέσα από αυτό το τελευταίο μυθιστόρημα της Τετραλογίας του Περιβάλλοντος, που συνδυάζει τα διακυβεύματα του climate fiction με την απλότητα της βιβλικής παραβολής, είναι ότι το αίσθημα δικαίου που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο δεν μπορεί πλέον να αφορά μόνο τον ίδιο. Είναι επιτακτικό να αφορά εξίσου κάθε πλάσμα με τον οποίο μοιραζόμαστε τον πλανήτη, από τα μεγαλύτερα μέχρι τα πιο ταπεινά. Μέσα σε έναν σπόρο, άλλωστε, κρύβεται το μυστικό της ζωής. Αποσπάσματα από το βιβλίο διαβάζει η Γωγώ Μπρέμπου.

Trust, είναι ο τίτλος του στα αγγλικά, μια λέξη που τα πολλαπλά της νοήματα (παρακαταθήκη, εμπιστοσύνη, μονοπώλιο) συμπλέκονται όλα διαδοχικά σε αυτό το περίτεχνα κατασκευασμένο μυθιστόρημα, που ξεκινά από την ψυχρή επιφάνεια του χρήματος, στα χρόνια του Κραχ του '29, για να καταλήξει στον καυτό πυρήνα του ανθρώπινου δράματος. Στοιχεία που εκτιμήθηκαν δεόντως και του χάρισαν, μεταξύ άλλων διακρίσεων, υποψηφιότητα για Booker και το ζηλευτό Πούλιτζερ μυθιστορήματος για το 2022. Αποσπάσματα διαβάζει ο Στέλιος Μάινας.

Οι Αρχαίοι μας έχουν προειδοποιήσει. Κανένας νόμος δεν εξασφαλίζει τη δικαιοσύνη, καμιά λογική δεν οδηγεί αυτόματα στην ευθυκρισία. Όλα τα ανθρώπινα είναι περίπλοκα, αντιφατικά, ευμετάβλητα. Τι μπορούμε να κάνουμε ενάντια στις θεωρίες συνωμοσίας και στην άρνηση της επιστήμης; Εύκολη απάντηση δεν υπάρχει: Αυτό που σίγουρα δεν βοηθάει, είναι να βγάζουμε τρελούς ή ανόητους όσους δεν συμφωνούν μαζί μας. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διόπτρα». Αποσπάσματα διαβάζει ο Στέλιος Μάινας.